Na samym początku zwój stalowego przewodu pozostaje założony na podajnik maszyny zwijającej. Po właściwym zwinięciu drutu powstają sprężyny, które trafiają do paleniska. W ogromnej temperaturze zachodzi proces, dzięki jakiemu sprężyny zwiększają swoją trwałość i przechowują cechy sprężyste. Następnym postępowaniem, jaki musi przebyć sprężyna jest śrutowanie. Przeciwdziała ono powstawaniu szczelin i wzmacnia odporność sprężyny – zobacz produkty. Na zakończenie sprężyny są malowane w celu ochrony nawierzchni.
Podstawowymi regułami używanymi przy wyborze stali sprężynowych jest ich zaleta plastyczności, uwarunkowana hartownością stali. Dalszymi przesłankami są
sytuacje pracy sprężyny, charakter naprężeń i rodzaj odkształcenia, co wymaga uwzględnienia homogeniczności budowy, pułapu zanieczyszczenia wtrąceniami niemetalicznymi. W wypadku pracy w temperaturach zwiększonych nieodzowne jest stosowanie stali więcej wytrzymałej na zmianę własności w większej temperaturze. Pojedyncze typy stali sprężynowych demonstrują pomiędzy sobą całkiem spore różnice, powstające z oddziaływania składników stopowych.