Obecne budownictwo obecnie jest oparte o dwa główne rodzaje materiałów, to znaczy beton i stal. Beton to bardzo twardy materiał, lecz jego zasadniczą wagą jest duża kruchość, przez co bez wzmocnienia nie ma zbyt dużej ilości zastosowań. Jednak włożenie do niego drutów albo prętów ze stali ogromnie zmienia jego charakterystykę – stal w takim zestawie zapewnia należytą wytrzymałość i elastyczność, dzięki czemu elementy zrobione w taki sposób są niezwykle stabilne i bezpieczne.
Źródło: XELLA Polska Sp. z o.o.
Zbrojenia najczęściej wykonuje się z drutów, prętów lub siatki, wszystko zależy od przeznaczenia danego elementu. Pręty posiadają specjalne żeberka na powierzchni, przez co płynny beton (zobacz beton artystyczny) dużo lepiej będzie do nich przylegał. Najczęściej żelbetonowe konstrukcje robi się w takiej technice, że z prętów robione jest całe zbrojenie, poszczególne druty są ze sobą zespawane lub związane. Później konstrukcję taką zalewa się płynnym betonem mającym odpowiednie parametry, który w przeciągu paru dni staje się twardy i element będzie się nadawał do użytku.
Żelbeton używany jest praktycznie w każdej wznoszonej konstrukcji, czy to będzie dom jednorodzinny czy kilkunastopiętrowy, nowoczesny apartamentowiec. Coraz częściej stosuje się gotowe, wcześniej przygotowane elementy, ale nie ma żadnego problemu, żeby wszystko co potrzeba wylać na miejscu budowa. Niezwykle istotną częścią produkcji tego typu elementów jest precyzyjne określenie rodzaju zbrojenia i parametrów betonu. Dzisiaj projektowanie konstrukcji żelbetowych będzie się odbywać za pomocą specjalistycznych programów CAD (Firma KMT).
Takie programy na podstawie wprowadzonych przez inżyniera parametrów wyliczają rozkład sił, naprężenia i ogólną wytrzymałość elementu, na podstawie tego można dopasować ilość i rodzaj potrzebnych drutów dokładnie pod określone potrzeby. Narzędzia tego typu są bardzo przydatne dla inżynierów, bo dzięki ich wykorzystaniu można konstruować budynki bezpieczne, przy równoczesnym oszczędzaniu materiałów. A przecież nikt nie chciały mieszkać czy pracować w obiekcie, który nie wiadomo kiedy mógłby się zawalić.